Onze nieuwe contributor Debbie Jongejan is een paar weken geleden bevallen van haar dochtertje Jeya. En dat gebeurde niet geheel volgens de standaard protocollen. Een echo hoefde niet van Debbie maar een healing Yoni massage wel. Deze yogateacher en onderneemster in organic yogamatten deed het zwanger zijn lekker op haar eigen manier: in touch met moeder Natuur en zichzelf. 

De eigenzinnige zwangerschap van Debbie: zonder echo, mét Yoni massage

Samen met haar man en voormalig monnik Liladhar beviel Debbie onlangs van een dochtertje. Of ze Liladhar eigenhandig uit het klooster heeft geplukt? ‘Namaste, hoorde ik mezelf prevelen toen ik een restaurant in Kuala Lumpur een in oranje geklede jongeman passeerde. Even later kwam hij terug, nam achter mij plaats en begon met een blij gezicht tegen me te kletsen. Liladhar vertelde dat hij 10 jaar monnik was geweest. Huh? Bij mij ging er meteen een alarmbel af: ‘What is Truth and what is Illusion?!’ Zo begon ons eerste gesprek. Ik vloog de volgende ochtend door naar Australië, maar we hielden contact. Toen hij paar maanden later 5 dagen naar Amsterdam kwam, is hij nooit meer weg gegaan’. Inmiddels zijn Debbie en Liladhar de trotse ouders van hun eerste kindje.

Hoe ontdekte je dat je zwanger was?

Debbie: Ik wist meteen dat het raak was. Echter, de welbekende test gaf mij tot twee keer doe een dikke ‘nee’. Ik besloot er tussen uit te knijpen naar Bali-Ubud, ontspanning combineren met de voorbereidingen van het eerste Love Out Loud Vegan Yoga Retreat. Dan zou die menstruatie wel weer komen. Niet dus. Wel werd ik midden in de nacht wakker met het gevoel dat mijn borsten uit elkaar barstten. Op naar Bumi Sehat, de vrouwenkliniek. En ja hoor, ik was al 9 weken zwanger. Door het groeien van nieuw leven in mijn lichaam ben ik onderdeel geworden van moeder Natuur, the circle of life, en dit is echt het mooiste dat ik tot nu toe heb mogen beleven. Geen enkele tropische bestemming kan hier aan tippen. Ik zag in volle admiratie en zag herkenning in elke lentebloesem.

Wat ging er anders bij jou dan bij een gemiddelde zwangerschap?

Debbie: Hoopvol ging ik op zoek naar een verloskundige of een Doula. Ik belde een bekende verloskundigepraktijk in Amsterdam Zuid. De receptioniste gaf binnen paar minuten aan: ‘Sorry mevrouw, u past niet binnen ons profiel, als u geen echo wilt.’ Een Doula dan misschien? Tijdens een intake vroeg Liladhar haar wat hij praktisch als man kon doen. “You have to be in your balls’ was het antwoord. In de lach schietend deed hij tevergeefs nog een poging. Kosten? € 1000-1500 voor je ‘Doula Sister’. Gelukkig heb ik genoeg andere sisters die onbaatzuchtig mijn hand vasthouden. Drie maal scheepsrecht: bij Verloskundigenpraktijk Vondelpark was het raak! Het lezen van boeken of het volgen van zwangerschapscursussen heb ik niet gedaan. Niets van dat al gaf mij het gevoel dat ik bevestiging nodig had om deze ervaring te funderen met wijsheid. Ons lichaam communiceert helder en geeft haarfijn signalen. Het is aan jou om hier naar te luisteren. Alles wat je beleeft in de zwangerschap is een heling van een diepere laag in jezelf, een les, te voorbereiding van de geboorte van je nieuwe leven. Postnatale depressie is veelvoorkomend bij vrouwen. Ik ben geen wetenschapper. Maar bewust je nieuwe rol accepteren in plaats van alle ballen proberen hoog te houden is volgens mij de wijste les, hand in hand met een gezond eetpatroon en leven in een natuurlijk ritme. Sinds ik plantaardig eet, ben ik geen dag ziek geweest en heb ik echt geen enkele zwangerschapskwaal gehad. Geen idee hoe dat komt. Hormonen heb ik natuurlijk ook, maar het is net hoe je je mind een identiteit geeft.

Waarom wilde je geen echo?

Debbie: We leven een ‘yoga way of living’, dus ook als we de les uitlopen. In yoga verken je je innerlijke wereld en maak je contact met je ziel. Althans zo beleef ik het. Deze zielservaring is niet visueel. Daarom wilde ik geen echo. Ik wilde vertrouwen op mijn intuïtie en innerlijke wereld waarmee ik contact kan maken op zielsniveau. Mijn zwangerschap was eigenlijk één lange yogales van het verkennen van mijn nieuwe groeiende leven. En ik had voorgenomen dat als de gezondheid van mij, of de zwangerschap aan zou geven dat een echo nodig zou zijn, dat ik die wel zou doen. Maar goed, de uitgerekende datum kon ik op mijn maancycles berekenen. En de 20 weken echo vonden we ook niet nodig, omdat we hoe dan ook de ons gegeven ziel zouden omarmen in volle liefde. Daarnaast geloof ik niet dat de sound waves van de echo prettig is voor de vrucht. Ze vergelijken het met een razende ondergrondse metro die aan je voorbij gaat. Daar krijgt toch iedereen de kriebels van!

Tegen welke beperkingen binnen de reguliere zorg liep je aan? 

Debbie: Ik merkte vooral hoe geconditioneerd we zijn en leven in een cultuur van angst. Vandaar dat de zorg graag aan hun protocol vast wilde houden. Ze zijn anders bang de controle te verliezen en risico te lopen. Ik heb mij vaak moeten verantwoorden over mijn keuze om geen een echo te laten maken.

Wat is je advies aan vrouwen die zwanger zijn of dat graag willen worden? 

Debbie: Meer dan tien jaar geleden ben ik al gestopt met anti-conceptie. Mijn menstruatiecyclus was daardoor gezond, reinigend en compleet in balans met de maan voordat ik zwanger werd. Langzaam ben ik ook volledig plantaardig gaan eten en gestopt met alcohol drinken. Niet oordelen of opgeven als je hormonen in die PMS tijd de pan uit schieten. Ik ben mijn ‘PMS mind’ in die dagen gaan analyseren met yoga. Met devotie en vertrouwen in jezelf, doorgaan met het cultiveren van liefde voor jezelf vanuit je hart. Tijdens mijn zwangerschap heb ik dit ritueel doorgezet en probeerde zoveel mogelijk met mezelf en mijn kindje in contact te blijven. Als je kwaaltjes hebt, je geen eten kan verdragen of noem maar op, vraag jezelf af, waarom heb ik dit? Open fris de luiken naar je nieuwe leven.

Hoe heb je je voorbereid op de bevalling?

Debbie: Geen verweer, geen controle. Luisterend naar mijn lichaam en hoeveel energie ik had heb ik mijn taken als onderneemster, yoga teacher en ‘vrouw van’ daarop aangepast. Daarnaast heb ik een geboorteplan geschreven met daarin mijn worst- and best case scenario van de bevalling. Dit heb ik ook met mijn man besproken. In het derde trimester werkten we veel met Yoni massages. Wetenschappelijk is bewezen dat vrouwen minder kans hebben om uit te scheuren als de spieren rondom de Yoni (vagina) al langzaam zijn opgerekt. Voor mij was het een rustgevende vorm van leren vertrouwen in de komende bevalling. Tijdens de Yoni massage focus je je op je ademhaling. Niet afdwalen in angsten. Het is een liefelijke verbinding tussen vader, kindje en moeder. Dit is wat ik elk stel zou willen meegeven. De man krijgt ook echt het gevoel dat hij iets tastbaars aan zijn geliefdes kan geven. Het is super intiem en deze rol kan door geen enkel andere persoon dan de vader zo goed worden volbracht. Liladhar kwam overigens met dit briljante idee. Ik heb toen mij Thai-yoga massage teacher Krishnatakis gevraagd hoe we dit anatomisch het beste konden doen en ik besprak het met onze verloskundige. Hoe dit in praktijk gaat? Je masseert de perineum in harmonische bewegingen en rekt dit meer en meer op. Ook de buiten rand van de yoni richting de onderkant waar je vaak kan uitscheuren neem je bewust mee. Het is een gevoelsmatig dingetje om dit te doen. Online is er weinig over te vinde,n maar zelfs mijn verloskundige wist ons hier bij goed te adviseren. Daarnaast is het fijn om de bekken en onderrug ook mee te nemen. Wij gebruikten organic cold pressed coconut oil met Doterra olie als lavendel.

Hoe was de bevalling?

Debbie: Met de uiterste houdbaarheidsdatum van mijn zwangerschap dwaalden we af naar het ziekenhuis. Plan A werd plan B. Wederom een small reminder dat we nooit in control zijn. Alles in het leven heeft zijn eigen Divine Timing. En van plan B gingen we over op Plan C, waar we opeens met alarmbellen over de gangen naar OK vlogen. De gezondheid van ons lang verlangde wondertje daalde met elke hartslag. Ik herinner me mijn angstige gedachtes ‘hoe kan ik dit nog positief ervaren? Flexibiliteit van de geest was hiermee ook afgevinkt. Naast me hoor ik Liladhar hartstochtelijk (bijna wanhopig) mantras chanten. En daar was ze! Aan Liladhar de eer om haar van mij los te knippen via de navelstreng. Haar naam… die stond in de sterren geschreven, Jeya Dayini, ‘those who give victory‘. Op basis van de Vedic astrologie en haar geboortetijd heeft Liladhar de planeten bekeken. Want planeten resoneren met sound vibraties net als onze chakra’s. In Vedic science gelooft men dat de sound waaronder je bent geboren verbonden is aan je ziel. Haar sound is Ya, vandaar haar naam Jeya. Haar naam resoneert nu met haar ziel. En wat een mazzel hebben we met onze super relaxte dame, die voor mij ‘t moederschap eigenlijk een eitje maakt. Dit schrijvende, terwijl ik op een bankje zit in ‘t Vondelpark en de vogels hoor kwetteren. Jeya wordt wakker en vraagt om mijn milky mountain. De eerste borstvoeding in het park. Zullen mensen daar iets van denken? Ach wat… De zon belicht de mooie bomen. Ondanks die soms moedeloze gedachte als ‘hoe ga ik ooit een goeie moeder zijn’, ben ik intens gelukkig met de blessing van de roze wolk. Want counting blessings maakt elke ervaring zoet(er)! Tenminste zo kies ik om er naar te kijken.

Ever find yourself day dreaming on a holiday, being or doing something you are not doing?
Guess a lot among us have experienced these thoughts.. Every achievement in life starts with a dream. This dream can lead you into a brand new life, if you start planting the seeds to grow. Think of the great inspirer in your life or look at Martin Luther King.. He started once with a dream. Please be mindful… don’t ever think you can’t be an inspirer. Think big, you will be big. Think Love, you will be Love. You truly convey your thoughts.

For many years I didn’t take my dreams serious, till that moment in life where I just knew I had to burst out of it. I stepped out of my comfort zone by taking some warrior steps... Yes, I had to say goodbye to my happy social life and dear loving friends for a while to find my dream and purpose. Gosh, I was truly afraid of the ‘not knowing’. But even more afraid of never knowing, and that my life would just flow by, without ever knowing.

Being on this path you can ask yourself some soul questions. What is your talent? Your passion and your greatest dreams? Take time to plant seeds of your dreams and see how your next reality will unfold. Don’t be hasty. Like in Yoga you flow naturally and grown organically into your yoga practice. Your life and reality will not change over night. Your seeds need to be nurtured for it to grow. Like a beautiful art-work you draw every line consciously, and you choose your colors wisely from the heart.

So while you are in this process remember to cherish your visions. Embrace the beat of your heart and surround yourself with friends and people that support you. Cause unfortunately the world around us is not always supportive about change. Don’t let yourself get distracted on your path by it. For me the most important advice was to stay focused along my path. No distractions or excuses for yourself.

If you didn’t figure out what your dream is, but you do feel something happening down in your gut reading this blog, I can give some questions to answer:
- Name 5 things you are most proud of?
- Name 5 things you will be most proud of ?
- What would you do if you weren’t afraid?
Answer these questions and let them sink in for a while. Rewrite them if you want to over days. Remember your yoga mantra: grow naturally and organically. I quote Lao Tzu: ‘A journey of a thousand miles begins with one step’. Don’t worry if you don’t have a whole plan ahead. Cross that next bridge when you get to it.

Now I leave you with just a simple reminder when you step on your yoga mat today and set your intention. ‘All the beautiful dreams you have, reside in your own soul. Find your way by reaching within’.